آیا کارگزاران فارکس مجوز دارند؟

بازار فارکس به طور مداوم در سراسر جهان از طریق بازارهای خارج از بورس انجام می شود. به عنوان مثال، یک معامله گر استرالیایی می تواند علی رغم مرزهای جغرافیایی، از طریق یک کارگزار مستقر در ایالات متحده جفت ارز EURJPY معامله کند.

معاملات مبتنی بر اینترنت و برنامه های تلفن همراه، فرآیندهای معاملاتی روان را امکان پذیر می کند، اما خطر سایت های ناشناخته را نیز اضافه می کند که ممکن است به طور غیرمنتظره ای بسته شوند و یا پول سرمایه گذاران را کلاهبرداری کنند. مقررات تضمین می کند که از چنین اقداماتی اجتناب شود. هدف مقررات حمایت از سرمایه گذاران فردی و تضمین عملیات عادلانه برای حفظ منافع مشتریان است.

اهرم موجود در ارزهای اصلی به 1:50 (یا شرط سپرده تنها 2% در ارزش واقعی تراکنش فارکس) محدود می شود تا سرمایه گذاران تازه کار ریسک های بی سابقه ای را متحمل نشوند. ارزهای اصلی عبارتند از: دلار آمریکا، پوند انگلیس، فرانک سوئیس، دلار کانادا، ین ژاپن، یورو، دلار استرالیا، دلار نیوزلند، کرون سوئد، کرون نروژ و کرون دانمارک.

قانونFIFO (اولین ورود، اولین خروج) در بازار فارکس به این معناست که شما نمی‌توانید برای یک جفت ارز خاص، همزمان دو موقعیت متضاد (یکی خرید و دیگری فروش) داشته باشید. به عبارت ساده‌تر، اگر شما یک موقعیت خرید برای EUR/USD دارید و بعد تصمیم به فروش EUR/USD می‌گیرید، موقعیت خرید اولیه شما بسته می‌شود و فقط موقعیت فروش جدید باقی می‌ماند. این قانون همچنین به این معنی است که شما نمی‌توانید برای کاهش ریسک، موقعیت‌های خرید و فروش را به صورت همزمان نگه دارید، که به این فرآیند پوشش ریسک یا هجینگ گفته می‌شود.

قابل ذکر است، پولی که کارگزار فارکس به مشتریان بدهکار است باید فقط در یک یا چند موسسه واجد شرایط در ایالات متحده یا در کشورهای مرکز پول نگهداری شود.

قبل از ثبت نام برای یک حساب معاملاتی، باید دقت شود که مالکیت، وضعیت و مکان هر شرکت، وب سایت یا برنامه معامله فارکس تأیید شود. وب‌سایت‌های زیادی وجود دارند که ادعا می‌کنند هزینه‌های کارگزاری کم و اهرم بالا (که امکان قرار گرفتن در معرض معاملات بیشتر با سرمایه کمتر) را دارند. برخی از آنها اهرم به 1:1000 در اختیار معامله‌گر قرار می‌دهند.

با این حال، تقریباً همه سایت‌های از خارج از ایالات متحده میزبانی و اداره می‌شوند و ممکن است توسط مقامات مربوطه در کشور میزبان تأیید نشوند. حتی آنهایی که به صورت محلی مجاز هستند ممکن است مقرراتی برای ساکنان ایالات متحده نداشته باشند. مقررات مربوط به اهرم پیشنهادی، سپرده‌های مورد نیاز، الزامات گزارش‌دهی و حمایت از سرمایه‌گذاران در کشورهای مختلف متفاوت است.

انجمن ملی آتی (NFA) یک وب‌سایت دارد که می‌توانید با استفاده از آن، اطلاعات شرکت‌های کارگزاری فارکس در آمریکا را بررسی کنید. فقط کافی است نام شرکت، شماره شناسایی آنها، یا نام مدیرانشان را وارد کنید تا ببینید آیا آنها مجاز به کار هستند یا خیر. مهم است که اطلاعات دقیق را وارد کنید، چون بعضی از شرکت‌ها ممکن است با نام‌های مختلفی شناخته شوند. مثلاً، نامی که روی وب‌سایت‌ها استفاده می‌شود ممکن است با نام رسمی شرکت فرق داشته باشد.